Onderzoek heeft mogelijk schadelijke bestanddelen in sommige ervan gevonden, hoewel in hoeveelheden die in principe geen risico vormen.
In de afgelopen jaren zijn plantaardige dranken een alternatief geworden voor conventionele melk. Deze dranken zijn niet langer alleen een hulpmiddel voor degenen die dierlijke producten en lactose in melk vermijden, maar zijn voor velen een optie geworden.
De vraag in hoeverre deze alternatieven uit voedingsoogpunt vergelijkbaar zijn, is een heel andere.
Nieuw onderzoek. Een nieuwe studie heeft gekeken naar de voedingseigenschappen van sommige plantaardige melkalternatieven (PBMA’s). Het team achter de studie ontdekte dat sommige chemische reacties bij de verwerking van deze dranken de voedingsbijdrage van het eindproduct verminderden.
Dat deze alternatieven minder voedzaam zijn dan melk is geen grote verrassing, vergelijk maar eens de voedingswaarden van de twee voedingsmiddelen. Het nieuwste onderzoek laat ons zien waarom dit verschil bestaat en geeft aan dat de grootte van het verschil zelfs groter kan zijn dan we dachten.
De Maillard-reactie. De sleutel is de Maillardreactie. Dit is een chemische reactie die meestal optreedt wanneer bepaalde voedingsmiddelen worden verhit en we hebben de neiging om het te associëren met kleur, omdat het de reactie is die bijvoorbeeld optreedt bij het roosteren van brood. De veranderingen in de chemische samenstelling van het voedsel die gepaard gaan met deze reactie hebben ook invloed op de smaak en voedingswaarde van het product.
Verschillende processen. Zowel de melk die we drinken als PBMA dranken zijn bewerkte voedingsmiddelen, hoewel het verschil belangrijk is. Terwijl melk een minimale bewerking ondergaat, meestal ultra pasteurisatie (UHT), zijn plantaardige alternatieven bewerkte voedingsmiddelen die stappen bevatten die erop gericht zijn om het eindresultaat van dierlijke melk te benaderen. Deze alternatieven worden ook onderworpen aan een UHT-proces, zoals uitgelegd door het team dat verantwoordelijk is voor het onderzoek.
12 “melken”. Het team vergeleek 12 verschillende dranken: twee zuiveldranken en 10 plantaardige dranken. Het team vergeleek de dranken op hun voedingsstoffen en onderzocht ze op de aanwezigheid van Maillard-reactieproducten of MRP in deze dranken.
Het team kwantificeerde de hoeveelheid proteïne in melk op 3,4 gram per liter. Van de 10 onderzochte alternatieve dranken waren er slechts twee die deze hoeveelheid overschreden, terwijl de rest tussen de 1,4 en 1,1 gram per liter bevatte. De hoeveelheid essentiële aminozuren in deze planten was ook lager in de plantaardige melk. Ze vonden ook een hogere hoeveelheid suiker in zeven van de tien plantaardige dranken.
In hun analyse vond het team verschillende MRP’s in de plantaardige melken. Onder deze verbindingen waren acrylamiden, gevonden in haver- en amandelmelk. Het team wijst erop dat hun lage aanwezigheid niet alarmerend was en dat de waarschijnlijke oorsprong in het voorroosteren van amandelen en haver lag. Details van het onderzoek werden gepubliceerd in een artikel in het tijdschrift Food Research International.
De gegevens interpreteren: Betekent dit dat we plantaardige alternatieven voor melk moeten vermijden? Waarschijnlijk niet. De redenen om het ene soort drank boven het andere te verkiezen kunnen variëren en zijn niet altijd afhankelijk van de voedingsinname. De beslissing kan bijvoorbeeld gebaseerd zijn op milieucriteria. In elk geval is het belangrijk om accurate informatie te hebben voor dergelijke beslissingen.
Volgens het team is een betere etikettering de sleutel om consumenten te helpen het product te kiezen dat het beste bij hun behoeften past. “Als producenten verplicht zouden zijn om op het etiket te vermelden hoeveel essentiële aminozuren de drank bevat, zou dat de consument een duidelijker beeld geven van de kwaliteit van het eiwit,” verklaarde co-auteur Marianne Nissen Lund in een persbericht.
Lund en haar collega’s benadrukten ook het belang van het verminderen van onze consumptie van bewerkte en ultrabewerkte producten in het algemeen. Niet alleen om gezonder te eten, maar ook om dit op een duurzamere manier te doen.
